Ustav Organizacije
ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu usvojen je i potpisan u
Londonu 16. novembra 1945. godine i stupio je na snagu u Parizu 4. novembra Novembar
1946. godine.
Od 41 države
članice 1945. godine, UNESCO je do 2021. godine narastao na 193 države članice
i 11 pridruženih članica.
UNESCO je danas
odgovoran za neke od najvažnijih svjetskih instrumenata za uspostavljanje
standarda, uključujući i Konvenciju o svjetskoj baštini iz 1972. godine, i vodi
neke od glavnih programa UN-a u područjima kulture, obrazovanja, nauke i
informacija. UNESCO takođe koordiniše jedinstvenom mrežom UNESCO lokaliteta
koji se prostiru na oko 10 miliona km2. Dom stotinama milioni ljudi,
mjesta koja su UNESCO lokaliteti štite neka od najvažnijih kulturnih i
prirodnih nasljeđa u našem zajedničkom čovječanstvu.
Prema članu XV
Ustava UNESCO-a, Instrumenti o prihvatanju članstva u UNESCO od strane države
članice deponuju se kod vlade Ujedinjenog Kraljevstva, i svako prihvatanje
članstva postaje valjano nakon potpisivanjem Ustava u Londonu.
Kao dio
obilježavanja UNESCO-ove 75. godišnjice, UNESCO, Velika Britanija (kao
depozitar Ustava) i Francuska (kao sjedište Organizacije) su svakoj od država
članica omogućile pristup digitalizovanoj kopiji odgovarajućeg instrumenta o
prihvatanju članstva u UNESCO-u, kao podsjećanje na kolektivni cilj i predanost
sveukupnoj misiji UNESCO-a.
Bosna i Hercegovina
je postala članica UNESCO-a 30. aprila 1993. godine, a Instrument o prihvatanju
članstva u UNESCOu je potpisao tadašnji ministar vanjskih poslova dr. Haris
Silajdžić.
Digitalizovana
kopija originalnog Ustava UNESCO-a iz 1945. godine se takođe može pogledati na
sljedećen linku:
https://atom.archives.unesco.org/constitution